Dönemin Belediye Başkanı Kaya Mutlu, derenin kodunun düşürülüp denizin Yumuktepe’yle birleşmesini gündeme getirdiyse de gerçekleşmedi.
Müftü Deresi’nin ikiye ayırdığı Mersin’de geçişleri sağlayan estetikten yoksun köprüler göz tırmalıyor.
Otoyol viyadükünün dışında, Millet Bahçesi kapsamında inşa edilenle birlikte sayısı beşe ulaşan köprülerin bazılarının çevresi adeta çöplük gibi.
Kentin köklü ailelerinin Müftülerin ismiyle anılan Osmalı Dönemi eseri Müftü Köprüsü, 1968 yılında yaşanan sel felaketi sonucu yıkılınca yerine inşa edilen beton köprü, başta teknik çevreler olmak üzere vatandaşların talebine karşın aslına uygun hale getirilmedi.
Yeni kuşakların siyah-beyaz fotoğraflarını gördüğü yıkılan tarihi köprüye dönük yüz binlerce insanının sayısız anısı var…
Gelin görün ki, ya pisliği ile ya da kenarındaki ağaçların kesilmesi vb. olumsuzluklarla gündeme köprü aslına dönüştürülmüyor.
Müftü Köprüsü’nün konumlandığı Silifke Caddesi’ne 2006 yılında alınan Bakanlar Kurulu Kararıyla 1. Çevre yolu, dolaysıyla Edip Buran Spor Salonu yanındaki köprünün de sorumluluğu, Büyükşehir Belediyesi’ne devredilmişti.
Son olarak Millet Bahçesi’nin düzenlenmesi ve derenin bir bölümünün ıslahı çerçevesinde yayalar için yapılan köprücükte beton yığını.
Sürekli harcama yapılan derenin çağdaş anlamda ıslahı için bugüne kadar gerçekçi hiçbir proje hazırlanmadı.
Dönemin Belediye Başkanı Kaya Mutlu, derenin kodunun düşürülüp denizin Yumuktepe’yle birleşmesini gündeme getirdiyse de gerçekleşmedi.
Teknik çevreler günün teknolojisiyle Müftü Köprüsü’nün aslına uygun inşasının zor olmadığına dikkat çekmelerine karşın, ilgili makamlar yıllardır duymazdan geliyor.
