Beton yatırım yapan belediye başkanları tarihi ve kültürel mirasın yaşatılmasına dönük girişimleri külfet sayarken, Mersin’in özgün kent dokusu ihmallere kurban gidiyor.
Kent merkezinde çevre dokusuna uymayan Müftü Köprüsü yaklaşık 53 yıldır göz tırmalamaya devam ediyor.
1968 yılının 27 Aralığında başlayan yoğun yağmura paralel Toroslar’dan kopup gelen sularla taşan dere, başta bölgenin tek geçidi Müftü Köprüsü olmak üzere sağında solunda ne var Doktor Viktor Venüs’ün evinin yarısını da önüne katıp denize taşımıştı.
Şimdilerde Yenişehir’in konumlandığı narenciye bahçeleriyle bezeli bölgeyle kopan bağlantı Tevfik Sırrı Gür Stadı’nın güneyine kurduğu asma köprü ile sağlanmıştı.
Dönemin koşullarında aceleyle inşa edilen estetikten yoksun mevcut köprü, Mersinliler ve teknik çevrelerin ısrarlı taleplerine karşın eski şekline dönüştürülmedi.
Beton yatırım yapan belediye başkanları tarihi ve kültürel mirasın yaşatılmasına dönük girişimleri külfet sayarken, Mersin’in özgün kent dokusu ihmallere kurban gidiyor.
Günün gelişen olanaklarıyla Müftü Köprüsü’nün tarihi görünümüne uyarlanmasının zor olmadığını vurgulayan teknik çevreler,” Yaklaşık yarım asır önce aceleyle inşa edilen köprü görüntü kirliliğine dönüşmüş durumda. Alternatik köprüler olduğu için trafik sıkıntısı da yaşanmaz. Giydirme tekniğiyle eski şekline uyarlanıp yanı başındaki Müftü Camii ve çevre dokusuyla kaynaştırılabilir. Burada niyet önemli, belediyelerin paylaşımdan uzak tutumları kent mimarisine aykırı olumlara kuluçkalık yapıyor…”görüşlerini dile getiriyorlar.
Mezitli’deki taş işçiliğinin sıcaklığıyla gözleri okşayan köprünün güzelliği, kentin merkezindeki Müftü Deresi üzerine neden uygulanmaz?
İhmale son verilip sorunun çözülmesi için estetik anlayışına sahip belediye başkanları aranıyor…
.jpg)
