Özellikle merkeze yakın civar köyler, yani yeni mahallerin ulaşım yolları, çökmüş zemin, özelliğini kaybetmiş asfalt, gelişigüzel yapılan yamalarla trafik güvenliğini tehdit eder durumda.
1993 yılında büyükşehir statüsüne geçen Mersin’in aradan geçen uzun süreye karşın altyapı sorunları çözülmüş değil.
Bütünşehir Yasasının 2014 yılında yürürlüğe girmesiyle birlikte, köylerin mahallelere dönüşmesi belediyelerin mevcut sorunlarını artırırken, altyapı yükünü de beraberinde getirdi.
Halen üzerinde yüz binlerce araç trafiğinin aktığı yolların büyük bir bölümü karayolları standartlarına uygun değil.
Kent merkezlerinde geniş bulvarlar açılırken köy mahallerin büyük bölümünde değil asfalt, mıcırın bile dökülmediği dikkat çekiyor.
Özellikle merkeze yakın civar köyler, yani yeni mahallerin ulaşım yolları, çökmüş zemin, özelliğini kaybetmiş asfalt, gelişigüzel yapılan yamalarla trafik güvenliğini tehdit eder durumda.
Her an kaza ve kazaların meydana gelebileceği yoldan hem sürücüler, hem de çevre sakinleri şikâyetçi.
Yola arada bir yama yapmanın dışında yıllardır el değmediğini belirten vatandaşlar,” Bekiralanı-Aslanköy bağlantısı köstebek yuvası gibi. Her gün yüzlerce aracın geçtiği yolda, çukurlar, çöküntüler, kambur gibi duran yamalar tehlike saçıyor. Her an kaza ve kazalar meydana gelebilir. Sırıtan gerçeğe karşın harekete geçen yok, Belediyeler hizmeti canlarının istediği bölgelere götürüyorlar…”şeklinde konuştular.
Sorunu altyapısız çarpık yerleşim birimlerinin oluşmasına bağlayan teknik çevreler,” Çağdaş kentleşmede, yerleşim birimlerine açılan bölgeye önce kanalizasyon, su, elektrik şebekeleri ve son olarak yol yapılır. Bizdeki yapılaşma ise tam tersi, yani gecekonduvari şekilleniyor. Parselasyonu yapılan alanlara önce binayı dikiyoruz, altyapı sonrada geliyor. Dökülen asfalt kırılıp kanalizasyon şebekesi döşeniyor. Yollardaki yama ve çöküntülerin nedeni çarpık kentleşme. Sitem başladığı için sorunları çözmek mümkün değil.”görüşlerini dile getirdiler.
