Kim derdi ki Dünya Kenti Mersin’in cadde ve sokaklarının köşebaşlarında tarım derinliklerinde kaybolan Siptilli Pazarlıkları, toplumun dar ve orta gelir gruplarının sıkıntılarını çözüm adresi olacak...
Ekonomik güçlüklerin mengenesine sıkışan geniş toplum kesimleri kendilerince çıkış yolu ararken, geçmişi çağrıştıran olgular yaratıyorlar.
1970'li yılların Mersini'nde ileri yastakiler, şimdilerde Zafer Çarşısı olarak anılan çoğunlukla eski eşya ve ihtiyaç maddelerinin satıldığı yere Siptilli Pazarı derlerdi.
Kendi ve çevresinin elindeki ihtiyaç fazlası ayakkabıdan paltoya eski-yeni giyecek, elektrik-elktronik eşya, sebzeden meyve, turşudan salçaya uzanan ürünleri pazarlamak istiyen vatandaşlar, zabıtanın gözünden uzak uygun buldukları köşelere tezgah açıp alıcı yolu gözlüyorlar.
Zamanla satıcılar, birden üçe, üçten beşe katlanırken, bakmışsınız ki odak ihtiyaç sahiplerinin uğrak yerine dönüşmüş...
Her ne kadar zamanı insansoyu anlamlandırsa da, ortamın şartları da toplumu yönlendiriyor...
Kim derdi ki Dünya Kenti Mersin'in cadde ve sokaklarının köşebaşlarında tarım derinliklerinde kaybolan Siptilli Pazarlıkları, toplumun dar ve orta gelir gruplarının sıkıntılarını çözüm adresi olacak...
.jpg)
