Kentin kuzey kesimindeki tarım alanları imara açılarak günün kullanım anlayışı doğrultusunda yapılaşırken, başta Bahçe Mahallesi ve çevresi olmak üzere diğer çöküntü bölgelerinin canlandırılmasına dönük çalışmalar bir türlü yapılmıyor...
Geçmişi yaklaşık 150 yıl öncesine işaretli Mersin, her ne kadar 1993 yılında Büyükşehir statüsüne geçse de, altyapı ve imar uygulamaları yönünden kim bölgeleri kasaba görüntüsünden kurtulmuş değil.
1940’lı yıllarda kurulan huğ ve barakalar zamanla yerlerini gelişigüzel inşa edilen tek, iki ve üç katlı yapılara terk ederken, 1970’li yıllarda esmeye başlayan apartmanlaşma rüzgârı, bir bölümü Barış adı altında ayrılan Bahçe Mahallesi’ne neredeyse hiç uğramamış gibi.
Zamanla değişik isimde mahallelere ayrılan bölge öyle ihmal edilmiş ki Akdeniz Belediyesi tarafından 1998 yılında plana işaretlenen Yeni Adliye Binasını Sakarya Caddesi’ne bağlayacak ana arter, taşınmaz bedelleri ödenemediği için hâlâ ulaşıma açılamamış!
Yeni yerleşime sunulan alanlar modern yapılarla bezenerek Torosların eteklerine kadar uzanmasına karşın, tarihi kentin çeperinde ikinci kuşak derme çatma niteliksiz yapılarla bezeli semtlerin çöküntü bölgelerine dönüşmesi sonucu yatırımcılar ilgi göstermiyor.
Barış Mahallesi'nin en yüksek yapısı olan 17 katlı aparmanda 4+1 lüks daireler Yenişehir’deki bezer ölçekli dairelerin yarı parasına bile satılamıyor…
Yaptığımız gezide 90 yıllık Bahçe Mahallesi’nin kırık kaldırımları, asfalt özelliğini kaybetmiş yolları, çöplüğe dönüşmüş boş alanları dikkat çekerken, 2-3 adada uygulanan Kentsel Dönüşüm Projesi dışında hiçbir değişim yok gibi.
Girişimcilerin bölgeye yatırım yapmamasını belediyelerin zamanında gerekli çalışmaları yapmamasına bağlayan Mimarlar Odası önceki başkanlarından Sabri Konak, yaptığımız görüşmede, ”Öncelikli olarak, günümüz Mersin’inin üzerine yapılandığı başta Cami şerif, Mahmudiye, İhsaniye, Bahçe, Çankaya, Mesudiye, Turgut Reis ve Kiremithane mahalleleri olmak üzere, Gazi Mustafa Kemal Bulvarı ile deniz arasında kalan bütün bölge toptan ele alınıp değerlendirilmelidir. Başlatılan çalışmanın yan etkileri de olacaktır. Bunlar hesaplanmış mıdır?
İstiklal Caddesi çeperi küçük parsellerden oluşan çöküntü bölgesine dönüşmüştür. Buraların acilen rehabilitasyonu yoluna gidilmelidir. Belediyelerce gerekli çalışmalar yapılmadığı için girişimciler bu bölgelere girmemektedir.” görüşleri dile getirmişti.
Kentin kuzey kesimindeki tarım alanları imara açılarak günün kullanım anlayışı doğrultusunda yapılaşırken, başta Bahçe Mahallesi ve çevresi olmak üzere diğer çöküntü bölgelerinin canlandırılmasına dönük çalışmalar bir türlü yapılmıyor...
Anılan yerleşim alanların altyapı da sıkıntılıdır; Kiremithane, Hamidiye, Kültür, Turgutreis, Bahçe, Barış Mahlleleri, her yağmurda su altında kalır, kanalizasyon taşar...
Anamur'dan başlayıp Tarsus'un bir ucuna kadar hizmet götüren MESKİ, neden merkezdeki sıkıntıya çözüm getirmez?
